to i owo o książkach i filmikach hokejowych

Właściwie, to trochę duuży falstart popełniłam, zakładając tego bloga o hokeju dopiero teraz, bo sezon chyba już na półmetku. No, ale w zasadzie, o hokeju, to mogłabym gadać/pisać/czytać godzinami, dniami, tygodniami... ;)

Do rzeczy:
W wolnych chwilach zaczytuję się w autobiografii Władysława Tretiaka. Książkę "Hokej - moja miłość" kupiłam na Allegro. Nie piszę o tym, żeby zrobić darmową reklamę portalowi aukcyjnemu, tylko raczej chcę zareklamować książkę. Co prawda, wygląd książki niezbyt zachęcający-pożółkłe strony, rok wydania 1983 (coś koło tego), ale ważniejsza jest przecież treść, od wyglądu. Jeszcze nie dotarłam do końca książki, ale uważam, że jest już ona szalenie ciekawa. Autor opisuje swoją karierę bramkarza m.in. reprezentacji Związku Radzieckiego, co czuł przed, w czasie i po meczach, co mówili mu trenerzy, zawodnicy itp. Niby nic nadzwyczajnego w tym, ale tak właściwie to jestem zachwycona tą książką, napisaną w przystępny sposób, poszerza moją wiedzę, nazwiska, które tam się pojawiają, mi totalnie nic nie mówią, ale mojemu tacie sporo. Dlatego też, fajnie by było, jakby więcej było literatury o hokeju. Zachęcam do przeczytania!

No skoro już o literaturze o hokeju mowa, to mam też w swoich zasobach książkowych, pozycję: "Hokej na lodzie. Program szkolenia dzieci i młodzieży." Jak na razie przewertowałam, bo jest sporo informacji o rzeczach, których raczej nigdy nie przetestuję, ale z początkowych stron, dowiedziałam się o istnieniu trzech szkół hokejowych: kanadyjskiej, rosyjskiej oraz czeskiej. W czasie meczów denerwowałam się wielokrotnie, że zawodnicy grają zbyt często indywidualnie. A tu nagle sie okazuje, że indywidualizm to też atut w hokeju. No może nie aż w takim stopniu, jaki czasem prezentują zawodnicy TKH, ale w pewnym też plus. Pokrótce opiszę (zrobię streszczenie z książki) te trzy szkoły.

1. Kanadyjska - indywidualne pojedynki = atrakcyjność meczu; twardość/brutalność gry; atakowanie z każdej pozycji; lodowiska o innych, krótszych wymiarach.
2. Rosyjska - wysokie tempo gry; doskonała technika operowania kijem; gra zespołowa; mniejsza ilość strzałów, ale większa skuteczność.
3. Czeska - aktywna obrona - cały zespół - punkt wyjścia do ataku; obrona - realizacja zadań taktycznych, atak - indywidualizm dopuszczony; spryt+mądrość+wyrachowanie+super przygotowanie techniczne zawodników.

No ciekawe, czy jest polska szkoła, jeśli tak, to czym się charakteryzuje. I czy w ogóle jest jeszcze realizowana, i przez które drużyny w Polsce, czy też może niestety dawno wygasła.

Starczy na dziś tego pisania o książkach.

Pierwszym moim filmikiem zamieszczonym w youtubie, był filmik o moim psie, ale nie bardzo się mieści w ramach tematu tego blogu, chociaż o bokserze, a niektórzy zawodnicy wyglądają jak bokserzy, po licznych pojedynkach na pięści;)

No dobra, moim pierwszym filmikiem o hokeju zamieszczonym na youtube.com nie jest nawet filmik o moim ulubionym najlepsiejsim pod słońcem, na Ziemi, w kosmosie i w ogóle, zawodniku, (dla niewtajemniczonych dodam, że chodzi o Vladimíra Búřila). Tylko filmik z zakończenia meczu TKH Toruń vs. Unia Oświęcim, z początku sezonu:


Potem próbowałam wyśledzić, a raczej podsłuchać, o czym wyżej wymieniony zawodnik dyskutował z sędziami w czasie przerwy:


Wreszcie nadeszła wielkopomna chwila, i B-37 'zagrał' w filmiku kolejną główną rolę:

W międzyczasie pojawił się krótki filmik o jakimś króliku, i to na cmentarzu:

Aż wreszcie powstał filmik o kolejnym defensorze TKH, o Zoltánie Kubácie:



W kolejce czekają następni zawodnicy, Michal Mravec, Peter Hurtaj, czy kapitan zespołu Robert Fraszko. Ale powoli, systematycznie, będą się pojawiać na youtubie filmiki.

Zdjęcia z meczów, ze spotkań hokeistów/sztabu szkoleniowego/sędziów z kibicami i tapety mojego autorstwa, możecie oglądać w mojej galerii:

Żeby był jeszcze dziś jakiś akcent teraźniejszości, to jestem ciekawa, pewnie jak i wszyscy, którzy są w mniejszej bądź większej miarze związani z toruńskim hokejem, czy czeski zawodnik Mojmir Musil, który przyjechał na testy do Torunia, zostanie w grodzie Kopernika na dłużej, i czy sztab szkoleniowy znajdzie godnego następcę za Michała Zubka.